O Sacrum Convivium – łaciński średniowieczny tekst modlitwy pisanej prozą, ułożony na cześć Eucharystii. Został umieszczony jako antyfona do Magnificat w nieszporach liturgicznego oficjum na katolicką uroczystość Bożego Ciała. Samo oficjum jest przypisywane z dużym prawdopodobieństwem Tomaszowi z Akwinu (1225-1274)[1]. Treść wyraża głęboki związek celebracji eucharystycznej, nazwanej ucztą, z Misterium paschalnym:
O święta uczto, na której pożywamy Chrystusa, odnawiamy pamięć Jego męki,
dusze napełniamy łaską,
i otrzymujemy zadatek przyszłej chwały"[2].
Akcentując paschalny wymiar uczty eucharystycznej, tekst modlitwy przytoczyła Konstytucja o liturgii Sacrosanctum concilium Soboru watykańskiego II, mówiąc że Chrystus pozostawił „sakrament miłosierdzia, znak jedności, węzeł miłości, ucztę paschalną, podczas której przyjmujemy Chrystusa, duszę napełniamy łaską i otrzymujemy zadatek przyszłej chwały” (KL 47)[3][4]. Modlitwę komentuje też Katechizm Kościoła Katolickiego (n. 1402) w sekcji poświęconej Eucharystii jako eschatologicznemu zadatkowi życia wiecznego w chwale.
© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search